تاکسی:
کابین قسمت مرکزی لیفتراک است. کابین شامل فرمان، پدال‌های ترمز و گاز، کنترل‌های دکل و گیج است. همچنین جایی است که وسایل ایمنی برای لیفتراک قرار دارند.

کالسکه:
کالسکه شاخک ها را روی دکل نصب می کند و به عنوان یک ساختار پشتیبانی برای لیفتراک عمل می کند.

دکل:
دکل قسمتی از لیفتراک است که بار را بلند و پایین می آورد. انواع مختلف دکل ها بار را تا ارتفاع های مختلف بالا می برند.

تکیه گاه :
تکیه گاه بار برای جلوگیری از سقوط بار به سمت راننده طراحی شده است. بار روی یک سطح صاف قرار می گیرد و امکان بارگیری و تخلیه ایمن را فراهم می کند.

چنگال:
چنگال ها اکستنشن های بلندی هستند (مانند بازوها) که به کالسکه متصل می شوند. آنها برای تحمل بار از پایین استفاده می شوند. آنها در عرض های مختلف هستند و از راست به چپ روی کالسکه تنظیم می شوند.

گارد بالای سر:
حفاظ سقفی قاب اطراف کابین لیفتراک است. از افتادن اجسام بزرگ بر روی راننده جلوگیری می کند. از آنجایی که حفاظ بالای سر یک طراحی رنده ای است، مانع از سقوط اجسام کوچکتر از ارتفاعات نمی شود. یک ورق فولادی یا پلاستیک شفاف سنگین را می توان به عنوان یک لایه محافظ اضافی به محافظ بالای سر وصل کرد.

قطعات لیفتراک یا لاستیک:
لاستیک های فرمان لیفتراک در قسمت عقب قرار دارند. آنها امکان مانور در اطراف پیچ ها را فراهم می کنند و برای حرکت اجسام در هنگام رانندگی در معکوس استفاده می شوند. لاستیک های محرک در جلو هستند و در یک موقعیت ثابت باقی می مانند. آنها مانند چرخ های فرمان روی شعاع نمی چرخند.

وزنه ضد:
وزنه تعادل در پشت لیفتراک قرار دارد و توسط سازنده نصب می شود. از کج شدن لیفتراک به جلو در هنگام بارگیری جلوگیری می کند.

موتور لیفتراک زیر کاپوت منبع تغذیه:
لیفتراک ها در چهار نوع منبع تغذیه مختلف موجود هستند. گاز، گازوئیل، پروپان و برق (باتری). باتری در زیر صندلی و مخزن پروپان در پشت لیفتراک بر روی وزنه تعادل قرار دارد. لیفتراک های گازی و دیزلی دارای مخزن سوخت هستند که در قسمت پشتی دستگاه قرار دارد.

سیلندر شیب:
میزان شیب به جلو و عقب دکل، دوشاخه و کالسکه توسط سیلندر شیب کنترل می شود.

سیلندر بالابر هیدرولیک:
میزان بالابر عمودی (بالا یا پایین) دکل، دوشاخه و کالسکه توسط سیلندر بالابر هیدرولیک کنترل می شود.

و دیگر قطعات لیفتراک که از اهمیت زیادی برخوردار هستند.